The Nightfall Tale

Intro

When the sun comes down 

The true world collapses 

Bringing old times into life 

What's hidden deep aside  

I

Look on the creatures of the dark 

Look on the fauns and little elfs 

All the dreams of your mind 

Become alive today  

Fairies with tiny sparkling wings 

The baby Ents with little twigs 

Embrace the world of fairy tails 

That's hidden in your soul  

Midtro

The Summer goes away 

Last ships swim off the Grey Bay 

The veils of night are flowing down 

The shadows dancing all around

II

Seek the meadow in the woods 

Waterfalls with siren's calls

 Lonely mountains bathed in snow

 Lowlands where astray winds blow  

Oldest caves with hidden secrets 

Chests of wonders in the ground 

Crave the Ghost Ships on the sees 

Swinging waves and chilly breeze  

Outtro

When the sun comes down 

The true world collapses 

Bringing old times into life 

What's hidden deep aside 

Will be brought back to light

The Fall

The Fall

I

Jasny promień słońca daje cień coraz dłuższy

Zbliża się czas, w nas, gdy zapanują gorzkie smutki(szare deszcze)

Słowa, tak ciężkie, mówią o mrokach serca

Które stają się głębsze kiedy nikt w nich nie mieszka

To upadek - umysłu, upadek radości 

I choć nie spadam z wysoka czuję jak łamią się kości

Lecz me ciało - całe, to moja dusza w kawałkach 

Zakląłem ją jak horkruksy w tajemnicach i pasjach

Teraz jestem skorupą pustki, cmentarzem uczuć

Na nagrobkach imiona zatarte, lecz nie brakuje trupów

Wielkich Wojen ofiary już nie wrócą do życia

Zniszczyły co tylko mogły i zostawiły do gnicia

II

Lecz gdy ziemia zbierze krople deszczu

Nowe plony znów posieje życie

Tętno rzek będzie pompować krew

Kiedy księżyc wzejdzie na orbicie

Swoim światłem nocy da kierunek

Temu co jest tak naprawdę ważne

I choć tęsknić będę za nim skrycie

Moja seksta życia już nie zgaśnie

III

Mimo lat i świetlnych kilometrów czasu

Twój dotyk myśli tak bliski mojej duszy

Smakuje żelazem krwi i zostawia blizny

Których upływ czasu nie poruszy

U narodzin słońca i u zgonu

Pośród mgły wydarzeń, mdlenia w bramach mroku

Lawiruję chwytając wstęgi wspomnień czerwone

Moje myśli nieprzerwanie dążą w Twoją stronę

Echo kopyt uderzających o bazaltową drogę

Nadaje rytm, odciążą barki, uwalnia oddech tak zduszony

Mój krzyk rozbrzmiewa niczym piorun w ciszy nocy

We krwi i pocie rodzę się do walki znów gotowy.